Op bezoek bij ElvisMatters: CHARLIE WATSON

“Elvis bezocht Tupelo
heel vaak incognito”

In november 2009 kreeg onze shop in Turnhout het bezoek van Charlie Watson en zijn echtgenote. Het echtpaar woont in Tupelo, Mississippi. Charlie is de voorzitter van de eerste – en meteen ook oudste – Elvis fanclub ter wereld. Hij vertelde ons hoe hij het ontstaan van de Rock and Roll heeft meegemaakt.

door David Hamal

Hallo Charlie, welkom in België, welkom in de shop van ElvisMatters. Het is een eer voor ons om de voorzitter van de oudste Elvis fanclub als gast te hebben.
Dank je wel...we zijn zeer verheugd dat we hier een bezoek kunnen brengen! Onze fanclub is overigens niet enkel de oudste die nu nog bestaat, maar het was ook de eerste Elvis fanclub die opgericht werd. De naam is de ‘Tupelo Elvis Fanclub’ en telt op dit moment zo een 1500 leden van over de hele wereld. Onze fanclub begon in 1956 toen Barbara Martin Mallory, Ann Brandon Walker, Doris Brandon Richey, Jett Scott Smith en Shirley Clayton besloten om “The Elvis Presley Sweethearts” op te richten. Het lidmaatschap kostte toen een kwart dollar, ongeveer 18 eurocent.

Ben je zelf een geboren en getogen inwoner van Tupelo?
Nee, ik ben niet afkomstig van Tupelo. Ik was dus jammer genoeg niet in de buurt om de kleine Elvis gekend te hebben. Ik ben naar Tupelo verhuisd in 1961. Ik ben geboren in de staat Arkansas, maar mijn echtgenote woonde wel in Tupelo. Zij is zelfs nog gekust door Elvis!

Was dat tijdens één van de home coming concerten in Tupelo?
Nee nee, dat was bij hem thuis in Graceland! Ze studeerde in Memphis en haar kamergenote was een tijdje het liefje van één van Elvis’ bodyguards. Via die link had ze dus het geluk een aantal keer voor een feestje in Graceland uitgenodigd te worden. Het gebeurde ook dat hij de schaatsbaan afhuurde en dat ze met een grote groep gingen schaatsen. Dat gebeurde meestal ’s nachts omdat hij zich uiteraard niet overdag kon vertonen zonder overvallen te worden door horde fans. Die dingen gebeurde altijd na twaalf uur ’s avonds. Hij huurde de schaatsbaan, of de filmzaal, of het amusementspark op de MidSouth Fairgrounds. In Libertyland had hij zo alle attracties voor zichzelf. Hij won er ooit een knuffeltijger die hij aan mijn vrouw cadeau gaf! Dat was rond 1957.

Heb je Elvis kunnen ontmoeten in je functie van fanclub voorzitter?
Ik had hem al een paar keer ontmoet, lang voor ik deel uitmaakte van de fanclub. Dat was in mijn staat Arkansas. Hij trad er al op in 1954 en het is in die tijd dat ik hem het eerst zag. Ik was eigenaar van de Silver Moon Club in Newport Arkansas. In de jaren vijftig was dit een legendarische en ik kreeg alle Rock and Roll pioneers over de vloer: van Elvis en Johnny Cash tot Jerry Lee Lewis en Roy Orbison. De club lag vlak aan de Highway US 67 die de bijnaam de ‘Rock and Roll Highway’ kreeg omdat er zoveel clubs waren die een belangrijke rol speelden in de eerste optredens van de artiesten uit het diepe Zuiden van de USA. De Silver Moon club bestaat nog steeds, zij het in een ander gebouw, vlak naast de originele locatie. De oorspronkelijke club werd afgebroken toen de snelweg verbreed diende te worden. Wat er nu rest zijn nog enkele funderingen. Elvis trad er op op 21 juli en 24 oktober 1954. In die periode tourden ze nog rond als ‘The Blue Moon Boys’: Elvis, Scotty en Bill. Pas later toen Elvis’ plaatjes bekender werden werd zijn naam gebruikt als de hoofdact.

Hoe ging dat in die tijd in zijn werk: besloot jij als clubeigenaar om de relatief onbekende Blue Moon Boys te boeken of boden ze zichzelf aan bij jou?
Dat is een goede vraag...ik kan het me eigenlijk niet meer zo goed herinneren. Elvis’ eerste manager was Bob Neal...nee, eigenlijk was dat strikt gezien Scotty Moore die in het begin de contracten regelde. Ik heb bij mij thuis nog het originele contract dat Elvis en Scotty tekenden voor het optreden. In die tijd was het zo dat ze haast elke club aandeden die hen de kans gaf om op te treden. Ze waren nog niet bekend en het kostte dan ook haast niets om hen te boeken. Het is wel allemaal razendsnel veranderd. Op zeer korte tijd werden ze immens populair. In oktober 1954 speelden ze nog in mijn club en enkele weken later was hun vraagprijs zo hoog dat ik ze niet meer kon betalen. Zo snel ging dat. Je moet weten dat de Silver Moon toen nog de grootste club in de streek was. Er konden 1000 mensen zitten en dat was interessant voor de artiesten. Er was toen uiteraard nog geen sprake van grote concertzalen. In 1958 had ik ook het Bill Black Combo te gast. Het was de periode dat Elvis en Scotty en Bill niet meer samen waren. Het combo bestond uit Bill Black, Gene Simmons – niet die van Kiss uiteraard – en zijn broer Karl. Later kwam daar Ace Cannon op saxofoon bij. Ace is nog steeds actief en een heel bekend artiest. Sommigen noemen hem de ‘Godfather of Sax’. Je ziet...we hebben al een leeftijd waardoor we heel lang terug kunnen gaan in de tijd voor onze herinneringen!
Dan ontmoette je je echtgenote die van Tupelo was en besloot je naar daar te verhuizen?
Ze is niet afkomstig van Tupelo, maar ook van mijn stad, Newport. Ze is wel met haar ouders naar Tupelo verhuisd in 1951. Haar ouders openden er een zaak in tuinartikelen. In 1961 zijn we gehuwd en verhuisde ik naar Tupelo. Het is dus helemaal toevallig dat ik uiteindelijk in Tupelo beland ben, de echte reden heeft helemaal niets met Elvis te maken. Toen ik er ging wonen werd er ook helemaal niet zo veel gesproken over het feit dat Elvis er geboren werd. Er was niet veel om te doen. Het is pas de laatste jaren dat het opvalt dat de afkomst van Elvis er belangrijk geacht wordt. In het voorjaar van 2009 kwam er een nieuwe burgemeester in Tupelo en hij is een groot Elvis fan. Sinds hij het mandaat heeft wordt er opmerkelijk meer geld, tijd en energie gestoken in het promoten van Elvis’ geboortedorp en het jaarlijkse Elvis festival dat we organiseren.
We hebben bij ons thuis een groot archief van Elvis documenten. Je kan het een soort privé-museum noemen. Zo heb ik bijvoorbeeld unieke foto’s van een bezoek dat Elvis in 1976 incognito bracht aan Tupelo. Een oude vriend van Elvis en Priscilla, Guy Harris, werkte in de gevangenis en zij kwamen op bezoek. Niet lang voor zijn dood bezocht Elvis mét Priscilla een vriend van hen in zijn geboortedorp. Ik heb ook een hele collectie foto’s van zijn home coming concerten in 1956 en 1957 die nooit eerder gepubliceerd zijn.

Je bent al verschillende decennia fanclubvoorzitter. Zowel in de tijd dat Elvis nog leefde als na zijn dood. Heb je de fans zien veranderen?
Ik heb ze niet echt zien veranderen. De fans die hem nooit hebben zien optreden zijn misschien nog fanatieker dan degene die hem wel in levende lijve zagen. Ik ben er ook van overtuigd dat het nooit zal stoppen...het blijft zelfs groeien. De burgemeester waar ik net over sprak heeft zelfs een voorstel ingediend om Elvis verplicht op te nemen in de geschiedenislessen van de scholen. Wat me steeds blijft verbazen tijdens ons Elvis-festival is dat er telkens een nieuwe generatie van jonge fans bij komt. Dat is hetgeen de naam Elvis altijd levend zal houden!

Bedankt voor je bezoek en verhaal!
Heel graag gedaan, het is boeiend om te zien hoe men in Europa tegenover Elvis staat. Als jullie op bezoek zijn in Tupelo moet je me zeker contacteren, zodat ik je de dingen kan tonen waar ik over sprak!