Is het u ook al opgevallen dat één van de weinige instrumenten die je nooit hoort op een Elvis-opname… een banjo is? En toch had Elvis er één: hij bewaarde ‘m zelfs tot aan z’n dood. John Wilkinson, die zelf een fervent banjo-speler was en het instrument bespeelde toen hij optrad met het Kingston Trio, doet het verhaal.

“Het gebeurde wel eens dat ik een banjo mee op tour nam, omdat ik er zelf graag op speel. ‘Early Morning Rain’ is overigens een typisch banjo-nummer, en naar verluidt vinden vele mensen dat ik het nummer ook op elektrische gitaar speel met een ‘banjo-gevoel’. Maar goed, ik kan me wel herinneren dat Elvis een paar keer luisterde naar m’n banjospel, maar hij heeft het instrument nooit vastgehad. Tot op zekere dag, hij me een prachtige Bacon Banjo uit 1928 in handen duwde. Dat verhaal begon in november 1972, toen Elvis drie zogenaamde ‘pre rehearsal shows’ gaf in Honolulu, Hawaii, ter voorbereiding op de TV-special ‘Aloha From Hawaii’. Elvis vernam dat z’n favoriete acteur, Jack Lord, in de zaal zal. Jack Lord woonde op het eiland van Oahu en speelde in televisie series, "Hawaii Five-O." Elke aflevering startte met een close-up van Jack die op het balkon van het Ilikai Hotel staat. Elvis keek elke week naar de serie, thuis in Graceland of waar hij ook was. Hij bewonderde hem als acteur maar had hem nog nooit ontmoet. Elvis had ‘m altijd bewonderd, en wilde Jack na de show zien. En wat Elvis wou, gebeurde ook. Backstage ging het er hartelijk aan toe. Jack bleek een heel vriendelijke man te zijn, en Elvis had er zichtbaar genoegen in hem en zijn vrouw Mary voor te stellen aan z’n band. ‘Wacht even, ik heb nog wat voor je’, zei Elvis plots, en hij haalde één van z’n podiumriemen uit de kleedkamer: een cadeautje voor Jack. Ik zag meteen dat Jack overweldigd was door het geschenk… en dat hij zich wat ongemakkelijk voelde omdat hij zelf niets meegebracht had.”
“Twee maanden gingen voorbij, en Elvis gaf in Honolulu z’n prachtige show ‘Aloha from Hawaii’ en wéér waren Jack en Mary Lord van de partij. Elvis kondigde ze zelfs aan tijdens de live show, van een eer gesproken. Na de show, ontmoetten Jack en Elvis elkaar weer, en dit keer nodigde Jack Elvis en z’n vrienden uit bij hem thuis. Ook al was het niet Elvis’ gewoonte om in te gaan op dat soort uitnodigingen, dit keer reageerde hij anders: ‘OK, we komen’, zei hij. Enkele dagen later vertrokken hij, Charlie, Sonny en Red, Joe en wellicht nog enkele van z’n directe entourage naar het huis van Jack. Het was pas de volgende dag – de laatste dag van ons verblijf op Hawaii - dat ik hoorde hoe Elvis er een prachtgeschenk had gekregen: een oude 6 string Bacon Banjo. Een uniek stuk, dat fortuinen waard was – toén al. ‘John’, zei Elvis, ‘ik weet dat je een banjo picker bent, wil je ze voor me stemmen?’ Natùùrlijk wilde ik dat, ik vond het zelfs al een unieke ervaring om zo’n prachtstuk te mogen vastnemen. Ik stemde ze, en gaf ze in de hardshell case terug aan Charlie, die ze aan Elvis bezorgde.”
“Ik stond er verder niet meer bij stil, want Elvis kreeg wel vaker cadeautjes die even snel weer vergeten werden. Maar diezelfde maand, januari ‘73, herbegon z’n reeks optredens in Las Vegas, en vrij snel hoorde Elvis dat Jack en Mary ook naar Vegas zouden komen, om een optreden bij te wonen. Ik denk dat het tijdens de tweede dag was, dat Elvis me via Charlie liet roepen. ‘John, doe me een plezier, en check even of de banjo nog gestemd is. Jack Lord is in het publiek, en ik wil dat hij de banjo ziet. Neem ze mee, en zorg dat ze tussen jou en James opgesteld staat. Vóór de versterkers, zodat iedereen ze kan zien.’ Ik nam de banjo mee, stemde ze opnieuw, en plaatste ze op één van m’n gitaar-stands tussen de twee versterkers in. Ook al werd er tijdens de show niet op gespeeld, ze stond wel degelijk op het podium, en Jack Lord moét ze gezien hebben.”
“De laatste keer dat ik die banjo gezien heb, was in Graceland, tijdens de ‘jungle room sessions’, zoals die nu genoemd worden. De banjo stond netjes uitgestald in het privé-kantoortje van Elvis, naast een piano, een tweetal akoestische gitaren en een elektrisch orgel. Er hing geen stofje op. Elvis was vooral gelukkig dat hij van ‘de grote Jack Lord’ een cadeau gekregen had, en hij had de meiden in Graceland opdracht gegeven die banjo met de grootste zorgen te omringen. Wat er nadien mee gebeurd is, weet ik niet. Mogelijk bevindt ze zich in het archief van Graceland. Als ze er niet meer is, werd ze gestolen. Elvis was er zo trots op, dat hij ze nooit zou hebben weggegeven.”