Schatten op zolder, ze bestaan. In Duitsland beleefden de Elvis-verzamelaars Andreas Schröer, Oskar Hentschel en Michael Knorr de dag van hun leven, toen ze na een speurtocht van bijna 20 jaar op de originele gitaar van Elvis stootten. Hun verhaal lijkt onwaarschijnlijk, maar is écht gebeurd.

De drie Duitse fans houden er een gezamenlijke maar erg bijzondere hobby op na. Ze weten dat Elvis na z’n diensttijd (1958-1960) in Duitsland tal van originele voorwerpen achterliet, en die sporen ze op voor hun eigen museumpje. Tijdens die speurtocht haalden de drie vrienden zopas de originele Isana-gitaar boven, die Elvis in Bad Nauheim gebruikt had.

Om geen steen onomgekeerd te laten, stelden ze een gigantisch netwerk samen van fans, oud-werknemers van het Amerikaanse leger, en zelfs ‘kennissen van kennissen’. Mevrouw Pieper, eigenares van de huurwoning aan de Goethestrasse, speelde in dat netwerk een cruciale rol. Toen Elvis in maart 1960 naar Amerika terugreisde, vroeg hij haar om de hele inboedel van de huurkamer op zijn kosten naar Graceland te sturen. Uiteindelijk deed ‘Frau Pieper’ dat niet. Hield ze de inboedel voor zich. Uit “historisch” belang, of wilde ze Elvis niet lastig vallen? Eén van de tientallen stukken die nooit terugkeerden, was de gitaar in de originele koffer, mét bijhorende versterker. 46 jaar lang lag het instrument op een stoffige zolder, tot de drie detective-fans ze onlangs herontdekten.
De kwaliteit is nog steeds fantastisch, zo blijkt uit de foto’s. Geen krasje, geen spatje. Zelfs de handdoek die Elvis uit het Grunewald-hotel ‘leende’ om de gitaar in de koffer te laten passen, was nog intact, samen met de bijhorende plectrum en een extra set snaren. Aan de koffer hing nog steeds het etiket “Elvis Presley - USA”, en de naam van zijn regiment. Op de Dynachord-versterker stond dezelfde informatie gedrukt.
Het ultieme bewijs werd geleverd door de eigenaar van de muziekzaak, waar Elvis de Oost-Duitse Isana-gitaar had gekocht, in december 1958. Hij herkende de gitaar meteen, en leverde een echtheidscertificaat af.
Hoeveel de gitaar vandaag waard is, valt moeilijk te zeggen. Feit is dat verzamelaars voor dit pronkstuk vele tienduizenden euro’s willen neertellen. Maar één ding staat vast: verkopen doen de drie Duitse verzamelaars nooit.