Zaterdag 20 mei 2006 wordt een datum waar nog jàren over gesproken zal worden. Voor de allereerste keer ooit vindt die dag een live show plaats die tot voor kort alleen in dromen bestond: 75 orkestleden onder leiding van Joe Guercio, samen met The Sweet Inspirations, The Imperials + de volledige TCB-Band. Een line-up die zò weggehaald is uit de seventies, toen the King met z’n muzikanten heel Amerika aan z’n voeten kreeg. Zaterdag 20 mei 2006 komt die magie opnieuw tot leven, met dezelfde originele muzikanten, als ultiem eerbetoon aan de Grootste Entertainer ooit. ElvisMatters koos voor deze bijzonder gelegenheid voor het mooiste concertgebouw in Europa: het prachtige Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven.
- Peter Verbruggen
Weet u het nog? Toen deze fanclub bijna 3 jaar geleden boven de doopvont gehouden werd, beloofden we u “de beste concerten”. Met de TCB-reünie (2004), de Classics-shows en de Live-shows (2005) hebben we bewezen dat het geen loze woorden waren. Maar de krachttoer die we op 20 mei 2006 uithalen, is van een heel andere orde. Niemand, waar dan ook ter wereld, heeft ons deze show ooit voorgedaan. En het is maar de vraag of iemand dit ooit kàn nadoen. Déze topmuzikanten staan die zaterdag om 20 uur op het podium in Eindhoven:
The Sweet Inspirations
The Imperials
The Joe Guercio Orchestra
Joe Guercio
The Full TCB Band
Wat mag u verwachten? Alles en meer. Vanzelfsprekend zal het bekende repertoire voorbijkomen, maar gezien de orkestrale bezetting zal de band vooral een duik nemen in de “grote” live songs van the King, met kleppers als “My Boy”, “Bridge Over Troubled Water en “What Now My Love”.
De verschillende muzikanten voorstellen is overbodig. Elke fan, en stilaan élke muziekliefhebber, kent de klasse van deze oude rotten in het vak. Heel vaak krijgen we de vraag: “hoe lang kunnen we deze mensen nog aan het werk zien?" En vooral: "hoe origineel is de bezetting nog?"
Het antwoord op de eerste vraag kennen we niet. Maar we weten wél dat de bezetting nog steeds héél origineel is. Lees even mee.
The Sweet Inspirations
Dit meidentrio waarvan de kwaliteitskrant “De Standaard” ooit schreef dat ze met één zucht alle girl bands van het podium blazen, bestaat uit Myrna Smith, Estelle Brown en Portia Griffin.
Myrna en Estelle waren al op 31 juli 1969 op de afspraak, toen Elvis voor het eerst in 10 jaar weer live optrad. Myrna was om één of andere reden altijd de lievelings-Sweet van Elvis. Ooit vroeg hij Myrna wat haar lievelingskleur was - “blauw” - en 5 minuten later was ze eigenares van een blauwe Cadillac Convertable. Toen Myrna later huwde, was het huwelijkscadeau van Elvis evenmin mis: een gloednieuw huis in Memphis! In 1975 gaf Elvis Myrna na een concert een diamanten ring van 5.000 dollar. Myrna weigerde het geschenk, omdat ze het “teveel” vond.
Estelle, die ook vanaf het allereerste Vegas-concert bij de groep hoorde, is wellicht de enige vrouw ter wereld die een mini-TCB’tje bezit. Een gouden geschenk van Elvis aan haar pasgeboren zoontje. Estelle tourt, net als haar Sweets-zussen, al jaren met “Elvis The Concert”.
Portia Griffin tot slot, is het “speciale lid” van de groep. Zij kwam 15 jaar geleden bij de Sweet Inspirations, en imponeerde meteen met haar pakkende stem. Wie haar ooit “Amazing Grace” heeft horen zingen, wéét dat dit een klassedame is, die op haar eentje een bomvolle zaal kan inpalmen. Nadat Sylvia Shemwell door een beroerte de groep moest verlaten, werd Portia het vaste derde lid.
The Imperials
Elvis kondigde de groep van de "How Great Thou Art"-sessies (1966) steevast aan als “the beautiful voices in the back”. Geen letter teveel gezegd. Het aantal Gospel-awards en muziekonderscheidingen dat deze groep te beurt is gevallen, is haast ontelbaar. Overigens, toen Elvis de LP “He Touched Me” opnam (1970), kopieerde hij noot voor noot nummers van de jongste Imperials-LP. Maar wie zijn de huidige groepsleden?
Terry Blackwood - herinner je het gospelkwartet “The Blackwood Brothers”
- is de spil van de groep. De man die eeuwig jong lijkt te blijven, is al jaren het muzikale brein achter de samenzang. Hij is afwisselend leadzanger, arrangeur en backing vocal. Terry stond vanaf 1969 bij Elvis op het podium, en komt uitgebreid in beeld bij de documentaire “That’s The Way It Is”.
Joe Moscheo, ook een ‘original’ uit de tijd met Elvis, is eveneens een manusje-van-alles. Hij is de baszanger van de groep, maar schrijft net zo goed arrangementen, en begeleidt the Imperials vaak op piano. Hij is nog steeds één van de leidende figuren in de Gospel-wereld van Nashville. Door zijn drukke job als bankdirecteur moest hij tot voor kort voor alle Europese tournees forfait geven. Op 20 mei zal hij er wél bijzijn, waarmee de originele en onevenaarbare Imperials-sound weer één wordt, net als toen hij het podium deelde met Elvis.
Sherman Andrus kwam bij de groep op het ogenblik dat het contract voor de live shows met Elvis ten einde liep. Door een late boeking (de schuld van Parker?), hadden the Imperials al een andere show aangenomen, en moesten forfait geven. Er bestaan foto’s van Sherman en Elvis tijdens repetities in 1970 - te zien in ondermeer in het boek “Sessions III” van Joe Tunzi. Ook Sherman, de zwarte zanger, heeft dus met Elvis gezongen.
Enig buitenbeentje van the Imperials is de jonge tenor Gus Gaches, die tijdens zijn eerste Europese show (in Mol, afgelopen oktober) iedereen verbaasde met zijn fenomenale stem.
Joe Guercio
De Maestro zelf voorstellen, is een open deur intrappen. Joe kwam snel in de picture, toen Elvis in 1970 aan zijn tweede Las Vegas-seizoen begon. Insiders weten dat Elvis niet echt enthousiast was over het orkest van Bobby Morris. Hij vond dat zijn muziek teveel ‘aangedikt’ werd. Joe Guercio gaf Elvis exact wat die wou horen: een sterke muzikale ondersteuning, zonder de ritme-sectie weg te blazen. Die “golden touch” is tot op de dag van vandaag Joe’s handelsmerk. In het verleden heeft hij al vaak met zijn 75-koppig (Belgisch) orkest gespeeld, en zoals hij in oktober zélf zei: “Dit is de knapste groep orkestleden waar ik ooit mee mocht werken.”
The TCB Band
De ambassadeurs van Elvis, al sinds de allereerste show in 1969. Even overlopen.
James Burton is zonder enige twijfel de beste gitarist ter wereld. Hij kan alle denkbare stijlen aan, werd gevraagd door de allergrootste muzikanten ooit (Elvis, Orbison, Emmylou Harris, ... de lijst is werkelijk oneindig). James miste niet één show met Elvis, en brengt - op verzoek! - speciaal voor de show van 20 mei zijn prachtige Flame Fender-gitaar mee. James is ook een meester op de dobro - met een adembenemende sound.
Jerry Scheff, die onlangs een pràchtig mini-kasteeltje in Schotland kocht, was de vaste bassist van Elvis, met uitzondering van de periode 1973-1975, toen hij op eigen vraag en om persoonlijke redenen, het leven on the road even vaarwel zei. Toen Elvis in 1975 hoorde dat Jerry weer beschikbaar was, kreeg hij een contract waar hij onmogelijk ‘nee’ kon tegen zeggen.
Glenn D. Hardin was lange tijd de ‘spil’ van de TCB Band. Hij schreef, samen met Joe Guercio, de arrangementen voor de live songs van Elvis, en kende dankzij z’n fenomenale geheugen zowat alle songs die Elvis plots uit z’n hoed toverde. Als de andere bandleden éven niet wisten welk onbekend nummer Elvis plots tevoorschijn haalde, was Glenn er altijd wel om de melodie op piano te spelen.
Ronnie Tutt. Tot op de dag van vandaag is Elvis’ drummer een veelgevraagd sessie- en live muzikant. Hij is het hele jaar 2005, een stuk van 2004 én een stuk van 2006 op tournee geweest met Neil Diamond. Maar ondanks zijn hectische tour-schema, maakt hij wél tijd vrij om bij deze unieke reünie aanwezig te zijn! Net zoals Felton Jarvis in 1969 al zei, toen Elvis weer studiomuziek wilde opnemen: “Well, I guess Neil Diamond’s gotta wait”.
John Wilkinson, onze ‘vriend-des-huizes’ zou op eigen kracht naar ElvisMatters vliegen, als hij kon. Toen John in 1989 getroffen werd door een beroerte, schreven vele fanclubvoorzitters hem af. Toch bleven wij al die tijd nauw contact met John onderhouden. In 1999 nodigde het Molse culturele Centrum John op ons verzoek uit voor een dubbel-show. Dat werd het begin van een echte ‘come-back’. Ook al speelt John geen gitaar meer, zijn lieve, ontroerende woorden over zijn vriend en baas Elvis, raken elke fan tot diep in het hart. Sinds die twee shows in Mol, werd John letterlijk over de hele wereld gevraagd: Japan, Australië, Italië, Oostenrijk, Zwitserland, ... Dit jaar heeft hij al twee belangrijke aanvragen moeten weigeren, omdat zijn agenda razendsnel volloopt. Maar één zaak is zeker: zonder John Wilkinson is de TCB Band nooit meer compleet.
Jenson Bloomer & Tony Smith
Vanzelfsprekend kan de Elvis-show nooit meer klinken als vroeger. Hoe zou dat ook kunnen, zonder de centrale figuur op het podium? De muzikale omlijsting is nog exact hetzelfde, de stem is helaas weg. Daarom was onze zoektocht naar een geschikte ‘lead vocal’ ook zo moeilijk.
Uiteindelijk kozen we voor kwaliteit en zekerheid. Jenson Bloomer heeft bij ElvisMatters inmiddels al 7 shows gegeven, en telkens opnieuw verrast hij door zijn fenomenaal stembereik en z’n vlotte gedrag op het podium. Sfeermaker nummer één, dus. Voor hem geen opgekleefde bakkenbaarden of brede broekspijpen. Jenson is zichzelf: blond, modern, jong en ontzettend sympathiek. We boffen dat we hem aan boord hebben!
Zijn vaste muzikale partner is slaggitarist Tony Smith. Tony verving James tijdens “Elvis The Concert” in Parijs (2001) en stond naast de grootmeester tijdens de Concert-tournee van 2004, wat wellicht àlles zegt over zijn muzikale kwaliteiten. Twee topgitaristen bij mekaar dus!
The Joe Guercio Orchestra
Echte naam: “Concert Band of Rauw”. Dit fantàstische orkest en meervoudig winnaar van cultuurprijzen, heeft haar thuisbasis in Mol. De Concert Band, 75 man sterk, geldt als één van de meest toonaangevende muziekgroepen in België. Originaliteit, creativiteit, veelzijdigheid en authenticiteit zijn de sleutelwoorden. Motor achter de ploeg topmuzikanten is Alex Steurs, meester op de saxofoon en de Europese evenknie van Joe Guercio.
Dus… maak je klaar voor een rendez-vous met de geschiedenis.
Wie één keer de echte live sfeer van de seventies concerten wil proeven…
Wie de unieke verbroedering van àlle fans uit Europa wil meemaken…
Wie onze verjaardag mét ons wil vieren…
Wie de pers wil laten zien dat er maar één King is…
… die is er op 20 mei bij!
|