Achter de schermen
met Jimmy Velvet

Eén van de meest gecontesteerde namen in de Elvis-wereld is ongetwijfeld die van Jimmy Velvet. Jimmy opende in de jaren ’80 verschillende Elvis-museums, kocht alle denkbare Elvis memorabilia op en verkocht ze voor minstens het tienvoudige. Voor Elvis Presley Enterprises is hij ‘persona non grata’. Jimmy zélf, laat de kritiek van zich afglijden als water van een eend. Sterker nog, hij bracht zopas een boek over zijn hele leven uit: “Inside the Dream”.

Dat Jimmy jarenlang nauw contact onderhield met de Presley-familie, staat buiten kijf. Dat bewijzen de talloze foto’s in het boek, waarvan de oudste geposeerde foto’s met Elvis dateren van 1956, en de jongste van 1973. Tussendoor was hij (vaak) te gast bij Vernon en Dee, en bezocht hij regelmatig Graceland.
Maar het bekendst zal hij altijd blijven als stuwende kracht achter een reeks Elvis-musea. Toen we Jimmy in Memphis ontmoetten, nam hij ons – figuurlijk althans – even mee achter de schermen. “Ik kan dagen aan een stuk vertellen over mijn leven met Elvis”, zegt hij. “Maar wat weinigen weten, is het verhaal van net nà de dood van Elvis. Ik onderhield een uitstekend contact met Vernon. Met Elvis’ dood droogde het geld zienderogen op. Vernon woonde allang niet meer in Graceland, en dacht eraan om alles te verkopen. Hij vroeg me of ik mee wou uitkijken naar een koper. De vraagprijs voor het huis was 10 miljoen dollar, alle gronden inbegrepen. Ik wist dat er een bod was van Hustler Magazine, een notoir blootblad, maar daar wilde Vernon niet van weten. Uiteindelijk stierf hij voor de koop kon doorgaan.”
Maar volgens Jimmy was niet alleen het huis te koop. “Letterlijk àlles mocht weg. Vernon had geld nodig: hij was ziek, en was bang dat hij zijn dure ziekenhuisrekeningen niet meer kon betalen. Op zekere dag nam hij me mee naar Graceland, en toonde me alle jumpsuits. Ik mocht uitkiezen: 500 dollar per stuk, als ik ze allemaal nam. Ik heb geaarzeld, maar heb niét toegehapt. ‘Vernon’, zei ik ‘verkoop desnoods de auto’s, de juwelen, de gouden platen – maar niét de jumpsuits. Die zullen later van onschatbare waarde zijn.’ Maar dat interesseerde Vernon op dat moment niet. Hij had geld nodig, en dus kocht ik een groot aantal dingen – alles eigenlijk, behalve de jumpsuits omdat ik hem dàt niet wou afnemen.”
In 1978 opende Jimmy het allereerste Elvis-museum aan de overkant van Graceland, met goedkeuring van Vernon. “Ik legde meteen ook alle copyrights vast voor ‘Graceland’, ‘TCB’, ‘ Kong of Rock and Roll’, noem maar op. Later heeft Elvis Presley Enterprises ze van me afgenomen, maar ik was de enige rechtmatige eigenaar.”
Rijk is Jimmy Velvet niet geworden van zijn handel in Elvis-spullen. “Mijn eerste grote veiling in Las Vegas bracht 5 miljoen dollar op. Priscilla en Jack Soden verbleven in hetzelfde hotel, en waren pisnijdig dat ik méér verdiende dan zij, terwijl zij het huis als museum hadden ingericht. Later heb ik al het geld weer verloren. Belastingen, heffingen, diverse rekeningen… ik was compleet blut.”
“Ik heb Graceland altijd een warm hart toegedragen, en ik hielp ze waar ik kon. Maar omgekeerd, kwam er alleen jaloezie en afgunst. Al heb ik me ook dààr over gezet. Priscilla mag dan wel een harde zakenvrouw zijn, misschien is het toch maar best dat zij het huis geërfd had. Stel je voor dat Vernon nog steeds met Dee getrouwd was – of dat hij in alle eenzaamheid na de dood van Elvis met haar was hertrouwd – dan zouden zij en haar vreselijke zonen jarenlang de enige geweest zijn met beslissingsmacht. Ik mag er niet aan denken wat ze met Graceland en met de erfenis van Elvis zouden gedaan hebben…”

• Inside The Dream: The Story of Jimmy Velvet
• 288 blz
• Hardcover, meer dan 1.000 foto’s
• Fotoboek

55 euro – zilveren leden: 49,50 euro – gouden leden: 46,75 euro