Jack Lord-belt verkocht voor recordbedrag
Elvis is Kunst

Voor wie er nog aan twijfelde, is er sinds 15 juni absolute zekerheid: Elvis is Kunst. Die dag werd in New York één van de podium-riemen van Elvis verkocht aan een Indische verzamelaar. Opgeteld, had Neville Tuli uit Bombay 66.000 dollar (bijna 57.000 euro) over voor een podiumriem die Elvis één keer gedragen had, op 17 november 1972 in Hawaii. Met dit recordbedrag nestelt Elvis zich in het selecte kransje van artiesten, wiens eigendommen na hun dood het honderdvoudige opbrengen van de oorspronkelijke waarde.

Voor nogal wat verzamelaars was het begin juni even opkijken, toen deze witte podium-belt plots opdook op eBay. Het Amerikaanse veilinghuis “Juliens” verkocht de belt per opbod in New York, maar schakelde ook eBay in om zoveel mogelijk geïnteresseerde kopers te lokken. De tactiek werkte. Eén van de bieders was trouwens Dennis Roberts, de brillenfabrikant uit Los Angeles die in totaal 400 TCB-zonnebrillen voor Elvis maakte in de seventies.

De geschatte waarde lag aan de lage kant, met een bedrag tussen 8 en 10.000 dollar. Per slot van rekening hadden andere stage belts in het verleden tot 15.000 dollar opgebracht. Maar deze riem werd slechts één keer gedragen, en dat temperde de waarde enigszins. Tenminste, in de ogen van de veilingmeester.

Maar snel bleek hoe fout die schatprijs wel was. Bij Juliens liepen dag na dag biedingen binnen, de ene al hoger dan de andere. Vijf dagen voor de veiling plaatsvond, was er al een bod van 45.000 dollar uitgebracht. Het was meteen ook duidelijk dat de kandidaat-kopers niet enkel verzamelaars waren die hun spaarboekje veil hadden voor een origineel stuk Elvis-geschiedenis. Nogal wat bieders bleken beroeps-investeerders te zijn. Hun job bestaat erin voorwerpen op te sporen waarvan verwacht wordt dat de waarde de komende jaren als een komeet de hoogte inschiet.
Precies dat gebeurde hier. Ook de uiteindelijke ‘winnaar’ van de veiling kocht de podiumriem niet om ingekaderd boven de open haard te hangen. De man runt zelf een veilinghuis, en wacht het geschikte moment af om de riem opnieuw op de markt te brengen tegen een - vanzelfsprekend - nog hogere prijs.

Moet het verbazen dat Elvis-items zo’n hoge vlucht nemen? Wellicht niet.
Niemand zal ooit nog aan de populariteit van Elvis kunnen tippen, daar is de (pop)wereld teveel voor veranderd. Bovendien blìjft Elvis postuum de grootste ster ooit, volgens Forbes Magazine. Als een bolhoed van Charlie Chaplin 100.000 euro haalt, mag verwacht worden dat podiumstukken van Elvis de komende jaren, net als echte kunstwerken, in waarde blijven toenemen. Elvis als Picasso. Het klinkt raar, maar het is wél de trend die al enkele jaren bezig is.

Is investeren in Elvis-items verstandig? Ja, op voorwaarde tenminste dat je weet wààr je je geld in stopt. Eerst en vooral moet de authenticiteit buiten kijf staan. Foto’s van Elvis met het bewuste item zijn goud waard, en algemeen geldt ook hier: des te ouder de voorwerpen, des te waardevoller. In het geval van deze podiumriem werd aan bijna alle voorwaarden voldaan: de foto’s van Ed Bonja geven elk detail van de riem weer, zodat er geen twijfel is: dìt is de podiumriem van Elvis. Gedragen in 1972, dus in de volle seventies-high van Elvis, nog vòòr de zogenaamde ‘decline’.

Dan rijst de vraag: waarom koopt Graceland zulke waardevolle stukken niet zélf terug? Angie Marchese, archivaris bij Graceland, stuurde ons het antwoord: “Vroeger, in de jaren ‘90, kochten we inderdaad items op veilingen. Dat was vòòr we alle bezittingen geïnventariseerd hadden. Nu we een duidelijk overzicht hebben van al het materiaal in eigendom, beseffen we pas hoe omvangrijk onze collectie echt is. Daarom is het niet nodig om voortdurend nieuwe voorwerpen aan te kopen. Wel houden we nauwgezet de veilingen in de gaten, om te weten waar de voorwerpen uiteindelijk belanden. Dat doen we om ‘historische’ redenen, kwestie van elk bijzonder Elvis-item meteen te kunnen traceren. Op dit moment is de politiek van Graceland duidelijk: we kopen niets meer aan.”

Voor de kenners nog dit: waar komt deze podiumriem precies vandaan?

Het is bekend dat Elvis goed bevriend was met Jack Lord, de acteur uit de populaire reeks “Hawaiian Five-O”. Zelfs tijdens de legendarische satelliet-show ‘Aloha From Hawaii’ introduceerde hij ‘one of my favorite actors, Mr. Jack Lord’. De twee waren al enige tijd bevriend, toen Elvis in november 1972 naar Honolulu trok om drie pre-Aloha-shows te houden.
Na afloop van de show op 17 november, schonk hij zijn belt backstage aan Jack Lord. Detail: Elvis droeg die dag het zgn. ‘Prehistoric Bird Suit’. De bijhorende belt dook pas in 1973 op. Wellicht had Bill Belew de riem nog niet klaar, toen Elvis het pak al wilde uitproberen en gebruikte Elvis een vervang-riem.
Hoedanook, na de show veranderde de riem van eigenaar. Niks ongewoons, want een dag later zou Elvis zijn ‘Black Way Down’-riem in het publiek gooien, en op 13 januari ‘73 wierp hij ook de Aloha belt weg.
Jack en zijn echtgenote Marie hielden de riem hun leven lang bij, vandaar de naam: “the Jack Lord Belt”, ook de “White Teal Belt” genoemd. Kort voor hun dood, lieten Jack en Marie bij testament vastleggen dat al hun bezittingen ter waarde van 4 miljoen dollar én de Elvis-riem, aan een stichting voor kansarme kinderen moesten worden geschonken. De stichting verkocht de riem, waarna die via een korte tussenstop bij Juliens en dus op eBay belandde.

Voor wie naast dit lot gegrepen heeft: er zijn nòg Elvis-riemen in omloop. Een overzichtje, met de laatst bekende veilingwaarde.
* Vegas Casual Belt (ook als vrijetijdskleding gedragen) - 7.000 dollar
* Concho Belt (zie cover That’s The Way It Is-LP) - 12.000 dollar
* Blue Swirl Belt - 10.000 dollar
* Jack Lord Belt - 66.000 dollar
* Black Way Down Belt - nooit verkocht
* Aloha Belt - nooit verkocht
* Egyptian Belt - 14.000 dollar
* Firework Belt - 7.000 dollar
* Prehistoric Belt + Cape - 52.000 dollar
* White Nail Suit - onbekend
* Snowflake Belt - 15.000 dollar
* Black Eagle Belt 2 - 16.000 dollar